Objawy zakażenia rotawirusem zależą od kilku czynników, w tym m.in. od wieku. W związku z tym, że wirusy te namnażają się w nabłonku jelita cienkiego, prowadzą do jego uszkodzeń i tym samym wystąpienia dolegliwości jelitowych. Wiele osób przechodzi infekcje rotawirusów, nie ma więc stałego obrazu klinicznego patologii.
Objawy zakażenia rotawirusem
Uszkodzenie nabłonka jelita cienkiego prowadzi do rozwoju miejscowego stanu zapalnego. To natomiast przekłada się na zaburzenie procesu wchłaniania wody, glukozy i elektrolitów. Zostaje dodatkowo upośledzony proces trawienia, wskutek spadku aktywności niektórych enzymów rąbka szczoteczkowego. Jak wspomniano, zakażenie rotawirusem może przebiegać bezobjawowo, ale zwykle dochodzi do wystąpienia charakterystycznych objawów, trwających 4-10 dni. Są to:
- gorączka;
- wymioty i dolegliwości bólowe brzucha;
- wodnista biegunka, często zawierająca śluz.
Warto wiedzieć, że przebyta infekcja może niekiedy spowodować powikłania w postaci:
- uszkodzenia wątroby;
- zapalenia trzustki;
- zespołu nagłej śmierci łóżeczkowej;
- zespołu hemolityczno-mocznicowego.
Objawy infekcji rotawirusami mogą wahać się od umiarkowanych, do ostrych i śmiertelnych. Podwyższona temperatura zwykle nie przekracza 38,5 stopni Celsjusza, przy czym rzadko trwa powyżej 2 dni. W przypadkach ostrych może dojść do silnego odwodnienia organizmu, co wymaga dożylnego nawodnienia.
Przebieg zakażenia w zależności od wieku
Obraz kliniczny infekcji rotawirusami zależy głównie od wieku. Najsilniejsze objawy występują u małych dzieci, mogą poważnie zagrażać ich zdrowiu, wymagają więc intensywnej opieki rodziców i konsultacji lekarskiej. U osób dorosłych zwykle mamy do czynienia z przebiegiem bezobjawowym lub skąpoobjawowym. Sprawa ponownie komplikuje się u osób starszych, po 65. roku życia. U nich również może wystąpić postać ostra, wymagająca hospitalizacji.
Jak można zarazić się rotawirusem?
Najczęściej wirusy te przenoszą się za pomocą dotyku. Można spożyć je z zakażonym pokarmem, wprowadzić do organizmu wraz z wodą lub po dotknięciu zainfekowanych przedmiotów. Po spożyciu rotawirusy ulegają transportowi do jelita cienkiego, gdzie dojrzewają. Ostatecznie zostają wydalone wraz z kałem. Jeśli osoba zakażona rotawirusem po skorzystaniu z toalety nie umyje dokładnie rąk, przenosi wirusa na własnych dłoniach. Wówczas zainfekowane może być wszystko, czego taka osoba dotknie. Jeśli zdrowy człowiek weźmie następnie do ręki taki przedmiot, może dojść do zakażenia.
Właśnie ze względu na taką drogę infekcji zakażenia rotawirusami najczęściej dotyczą małych dzieci, zwykle uczęszczających do przedszkola i mających kontakt z innymi dziećmi. Do pozostałych osób narażonych na takie infekcje są wszyscy z osłabionym układem odpornościowym. Dlatego u osób dorosłych najczęściej zakażenia obserwuje się w okresie jesienno-zimowym.
Jak leczyć zakażenie rotawirusem?
Leczenie przede wszystkim powinno być ukierunkowane na łagodzenie objawów chorobowych i przywracanie normalnych funkcji fizjologicznych. Konieczne jest również przeciwdziałanie powikłaniom, np. odwodnieniu. Osoba chora powinna więc:
- regularnie pić płyny, w tym czystą wodę mineralną, napary zmniejszające dolegliwości jelitowe oraz mleczne napoje probiotyczne;
- zażywać probiotyki;
- wysypiać się, dać organizmowi czas do regeneracji;
- uzupełniać utracone elektrolity, głównie sód;
- przestrzegać diety lekkostrawnej.
Występujące u małych dzieci silne odwodnienie często wymaga leczenia szpitalnego. Gdy u dziecka wystąpi gorączka i charakterystyczne objawy, w pierwszej kolejności należy skonsultować się z lekarzem.
Polecane produkty:Zobacz również: Szczepionka przeciw rotawirusom.
|
Spirulina w proszku
Spirulina w proszku zawiera wysokiej jakości, bardzo dobrze przyswajalne białko, witaminy, minerały i inne, ważne dla organizmu składniki odżywcze. Zobacz więcej... |
|
Spirulina w tabletkach
Spirulina w tabletkach to słodkowodna alga, która w składzie zawiera dużą ilość łatwo przyswajalnych i niezbędnych dla organizmu witamin, minerałów i innych składników odżywczych. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Wróblewska M., Dzieciątkowski T., Choroby wirusowe w praktyce klinicznej, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
- Dziubek Z., Choroby zakaźne i pasożytnicze, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2010.
- Dzierżanowska D., Zakażenia szpitalne, Wydawnictwo Alfa Medica Press, Bielsko-Biała 2008.
Zostaw komentarz