Ogórki kiszone to jedna z najbardziej lubianych kiszonek na polskich stołach. Popularność zawdzięczają one charakterystycznemu smakowi oraz wartościom odżywczym. Można je spożywać jako dodatek do obiadu czy sałatek, a także prosto ze słoika.

Ogórki kiszone

Korzyści zdrowotne

Kiszone ogórki są cennym źródłem witamin z grupy B oraz witaminy C, a także bakterii probiotycznych. W słoiku takiego przetworu znaleźć można również produkty fermentacji, takie jak kwas mlekowy, kwas octowy, kwasy lotne, diacetyl, aldehyd octowe, małe ilości alkoholu etylowego czy acetoinę.

Regularne spożywanie kiszonek:

  • reguluje pracę jelit;
  • wspiera naturalną mikroflorę jelitową;
  • zapobiega rozwojowi schorzeń układu pokarmowego i zmniejsza dolegliwości takie jak zaparcia czy biegunki;
  • zwiększa ogólną odporność organizmu.

Kiszone ogórki posiadają kwaskowaty, orzeźwiający smak. Cenna jest również woda z kiszonych ogórków – wiele osób poleca ją na drugi dzień po spożyciu zbyt dużej ilości alkoholu (środek na kaca). Podsumowując, kiszone ogórki uważa się za dobre źródło antyoksydantów i naturalny probiotyk. Nie każdy może jednak sięgać po kiszonki, ponieważ zawierają sporą ilość soli. Przykładem są pacjenci z nadciśnieniem, którzy powinni zachować ostrożność przy spożywaniu tego rodzaju produktów.

Kiszenie ogórków – przepis

Kiszenie warzyw czy owoców należy do prostych czynności kulinarnych. Prostotą wykonania cieszy się również kiszenie ogórków. Kolejną zaletą jest fakt, że tak przygotowane przetwory mogą zostać odłożone na kilka lat.

Poniżej przedstawiamy przykładowy przepis na kiszone ogórki, z którego wychodzi około 6 słoików jednolitrowych przetworów. Na początku należy przygotować wspomniane słoiki (najlepiej specjalne do kiszenia) oraz niezbędne składniki:

  • 3 kg niewielkich ogórków gruntowych;
  • 3 czosnki niewielkich rozmiarów (nie ząbki, lecz całe główki). Należy je podzielić na ząbki i następnie każdy ząbek obrać;
  • 3 litry wrzątku;
  • 6 płaskich łyżek soli;
  • spory pęczek kopru włoskiego;
  • kawałek korzenia chrzanu pokrojonego w podłużne paseczki.

Przygotowane słoiki i ich wieczka powinny być idealnie czyste.

Pierwszą czynnością jest umieszczenie w słoiku czosnku (około 3-4 ząbki na słoik), kopru i chrzanu, a na to ogórków. Słoiki powinny być wypełnione do tego stopnia, aby między ogórkami nie było większych przestrzeni. Następnie zagotowaną wodę wraz z solą wlewamy do słoików z ogórkami tak, aby woda całkowicie je przykryła. Jednocześnie nie należy wlewać jej do pełna, aby nie mieć problemów z zakręceniem zakrętki. Pozostawiona mała ilość miejsca ma znaczenie dla buzującej w wyniku fermentacji wody.

Teraz wystarczy już tylko zakręcić słoiki wyparzonymi wcześniej nakrętkami i odstawić je w ciemne oraz niezbyt ciepłe miejsce. Uważa się, że optymalna temperatura dla czynności bakterii kwasu mlekowego wynosi około 19-22 stopnie Celsjusza. Tak przygotowane ogórki są gotowe do spożycia już po około 3 tygodniach, jednak mogą stać na półce znacznie dłużej.

Co można dodawać do słoików, czyli jakie przyprawy do kiszenia ogórków?

Coraz częściej spotyka się różne wariacje przetworów. Osoby preferujące ostre, wyraziste smaki mogą dodać do każdego słoika szczyptę chili. Z kolei tradycjonaliści z powodzeniem mogą umieścić w każdym słoju 2 ziarna ziela angielskiego oraz jeden liść laurowy. W zależności od regionu kraju do kiszenia ogórków wykorzystuje się również nietypowe składniki, takie jak liście chrzanu, wiśni, czarnej porzeczki czy dębu.

Jakie ogórki do kiszenia wybrać?

Ogórki powinny być niewielkie, ponieważ te większe bardzo często są w środku puste lub posiadają dużą ilość pestek. Powinny mieć w miarę równą wielkość, dzięki czemu zakwaszą się w podobnym stopniu.

Do kiszenia nadają się wyłącznie ogórki gruntowe – nie można ukisić w całości ogórków szklarniowych. Najlepiej wybrać ogórki gruntowe lipcowe bądź sierpniowe, ponieważ te wcześniejsze mogą się okazać zbyt miękkie. W efekcie podczas fermentacji będą one pękać lub całkiem się rozchodzić. Ponadto w miarę możliwości należy zadbać, aby ogórki pochodziły z ekologicznego źródła i nie zawierały pestycydów, a także innych szkodliwych substancji.

Bibliografia

  1. Kukier E., Kwiatek K., Grenda T., Goldsztejn M., Mikroflora kiszonek, Życie Weterynaryjne, 12/2014.
  2. Chabłowska B., Piasecka-Jóźwiak K., Rozmierska J., Szkudzińska-Rzeszowiak E., Ukierunkowana fermentacja mlekowa ogórków z upraw ekologicznych przy zastosowaniu wyselekcjonowanych kultur starterowych bakterii fermentacji mlekowej, Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering, 3/2012.
Polecane produkty: