Choroby jelita grubego mogą mieć łagodniejszy lub cięższy przebieg, w zależności od przyczyny, która je spowodowała. Bardzo często mają jednak charakter przewlekły i tym samym negatywnie wpływają na jakość życia pacjenta. Diagnostyką i leczeniem chorób jelita grubego zajmuje się lekarz gastroenterolog, nierzadko we współpracy z innymi specjalistami.
Choroby jelita grubego – lista
Najczęściej diagnozowanymi chorobami jelita grubego są:
- niedrożność jelita grubego;
- choroba Leśniowskiego-Crohna;
- uchyłkowatość jelita grubego;
- niedokrwienne zapalenie jelita grubego;
- nowotwór jelita grubego;
- rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego;
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Każda choroba może mieć poważne konsekwencje jeśli zostanie zbagatelizowana. Szybko wdrożone leczenie zwiększa rokowania pacjenta.
Niedrożność jelita grubego
Niedrożność jelita grubego prowadzi do zatrzymania pasażu treści pokarmowej, najczęściej wskutek przyblokowania światła tego narządu. Do możliwych przyczyn zaliczamy także zrosty pooperacyjne w obrębie jamy brzusznej, uwięźnięte przepukliny oraz skręt jelita, choć może ich być znacznie więcej. Dolegliwość objawia się narastającymi bólami brzucha, nudnościami i wymiotami, zaś w późniejszym etapie choroby do obrazu klinicznego dołącza wzdęcie brzucha. Leczenie powinno odbywać się w warunkach szpitalnych, dużym błędem jest samodzielne przyjmowanie środków przeczyszczających czy wykonywanie ciepłych okładów na brzuch. Nierzadko konieczna jest interwencja chirurgiczna.
Choroba Leśniowskiego-Crohna
To przewlekła choroba autoimmunologiczna, która obejmuje cały układu pokarmowy – od jamy ustnej, aż do odbytu. Jej przyczyny, jak w przypadku wszystkich chorób autoimmunologicznych, nie są znane. Obraz kliniczny cechuje się obecnością naprzemiennych okresów aktywności i remisji. W fazie aktywnej choroby pojawiają się objawy takie jak: gorączka, biegunka, zmęczenie, anemia, bóle brzucha, krew w stolcu czy ropnie odbytu. W cięższych przypadkach może dojść nawet do pojawienia się objawów pozajelitowych, np. zapalenia stawów czy wątroby.
Uchyłkowatość jelita grubego
Uchyłkowatość jelita grubego to choroba przebiegająca z powstawaniem tzw. uchyłków o średnicy około 1 cm. Ich ilość na przebiegu jelita grubego waha się od kilku do kilkudziesięciu. To choroba cywilizacyjna, diagnozowana najczęściej u osób długotrwałe przebywających na diecie ubogoresztkowej. Styl życia ma więc ogromne znaczenie dla wystąpienia uchyłków jelita. Charakterystycznymi objawami są bóle brzucha, wzdęcia i zaburzenia rytmu wypróżniania. Nie można usunąć uchyłków za pomocą leczenia zachowawczego, jego celem jest jedynie złagodzenie objawów. W niektórych przypadkach lekarz podejmuje decyzję o chirurgicznym usunięciu części jelita grubego, uchyłki mają jednak tendencję do powstawania w innych miejscach.
Niedokrwienne zapalenie jelita grubego
To stan niedostatecznego przepływu krwi przez naczynia krwionośne jelit. Może mieć charakter ostry bądź przewlekły, bardzo często za przyczynę podaje się zator tętniczy. Objawy rozpoczynają się gwałtownie i obejmują bardzo silny ból brzucha, zaś nagłe zamknięcie tętnicy zaopatrującej jelita jest stanem zagrażającym życiu pacjenta. Kluczową metodą diagnostyczną tej choroby jest tomografia komputerowa z podaniem środka kontrastującego.
Nowotwór jelita grubego
Rak jelita grubego zaliczany jest do najczęściej występujących nowotworów w Polsce. Rozwija się powoli, dlatego gdy wystąpią pierwsze objawy bywa już za późno na leczenie. Objawy przypominają ponadto zwykłe dolegliwości żołądkowo-jelitowe, dlatego bywają bagatelizowane. Są to między innymi: bóle brzucha, osłabienie organizmu, utrata masy ciała, zaburzenia w oddawaniu stolca. Przyczyny raka nie są znane, a leczenie zależy od stopnia zaawansowania.
Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego
Rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego wiąże się z zakażeniem Gram-dodatnią laseczką Clostridium difficile, czego przyczyną jest niemal zawsze antybiotykoterapia. To najczęściej występująca biegunka bakteryjna nabywana w warunkach szpitalnych. Biegunkę powodują toksyny uwalniane przez wspomniane bakterie bytujące w świetle jelita grubego. Stolec może być oddawany nawet kilkadziesiąt razy na dobę, czemu często towarzyszy gorączka i wysoka leukocytoza. Leczenie polega na odstawieniu przyjmowanych dotychczas antybiotyków lub wdrożeniu całkowicie innych antybiotyków.
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
To choroba charakteryzująca się przewlekłym stanem zapalnym błony śluzowej jelita grubego oraz odbytnicy. Błona śluzowa jest wówczas obrzęknięta i ma tendencję do krwawień. Typowymi objawami są więc krwawienia z odbytu, bóle brzucha, bolesne parcie na stolec, brak apetytu czy nagłe chudnięcie. Przyczyny wrzodziejącego zapalenia jelita grubego nie są znane, jest to choroba autoimmunologiczna. Oznacza to, że układ immunologiczny organizmu atakuje własne, zdrowe tkanki powodując stan zapalny. Leczenie trwa przez całe życie chorego, bardzo ważna jest modyfikacja diety.
Polecane produkty:
Naturalne probiotyki bioalgi
Probiotyki od bioalgi zawierają naturalne, wyselekcjonowane (150 milionów) żwywe szczepy bakterii. Uzupełniają niedobory w składniki probiotyczne takie jak m.in. Lactobacillus Sporogenesis (Bacillus Coagulans), Lactobacillus Acidophilus, Bifidobacterium Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Gonclarz M., Szkudłapski D., Mularczyk A., Radwan P., Kłopocka M., Bartnik W., Rydzewska G., Wytyczne postępowania z chorymi na nieswoiste choroby zapalne jelit w praktyce lekarza rodzinnego, Lekarz POZ, 1/2017.
- Panasiuk A., Choroby infekcyjne układu pokarmowego, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
Zostaw komentarz